No i przyszedł czas na fotorelację ze spotkania autorskiego Teodozji Świderskiej (OBP, 16 III, 2023 r.). Było to również spotkanie poezji i muzyki, bowiem poetka zaśpiewała kilka swoich wierszy. Nurt poezji śpiewanej reprezentował również (z gitarą) Piotr Lukosik.
Miejskiemu Domowi Kultury za dziękujemy za nagłośnienie spotkania.
Jeśli pod zdjęciami wyświetli się napis LOAD MORE, kliknij w link, żeby zobaczyć resztę galerii.
16 marca 2023 roku (czwartek) o godz. 17:30 zapraszamy na spotkanie z opolską poetką – Teodozją Świderską.
***
Teodozja Świderska – absolwentka LO im. S. Żeromskiego w Opocznie, filologii polskiej oraz podyplomowych studiów psychologicznych na Uniwersytecie Opolskim.
Autorka czterech książek poetyckich:
- W błysku chwili. – Kraków : Oficyna Konfraterni Poetów, 2018
- W wychyleniu. – Kraków : SIGNO, 2020
- Wytrąceni z biegu. – Poznań : FONT, 2021
- Dotyk świata = The touch of the world. – Inowrocław : NIGHTinGALE, 2023.
Dwujęzyczny (polsko-angielski) zbiór wierszy.
Nagrodzona i wyróżniona w ogólnopolskich konkursach poetyckich. Jej wiersze ukazywały się w pismach literackich, np.: Angora, Bezkres, Okolica Poetów, LiryDram, Migotania, The ARCHER, Modelowe Nauczanie, na portalu Pisarze.pl, a także w blisko pięćdziesięciu wydaniach zbiorowych ― almanachach i antologiach (w tym wielu międzynarodowych). Wielokrotnie publikowała artykuły w periodykach pedagogiczno-oświatowych oraz
w internetowym biuletynie opolskiego kuratorium Oświata Opolska, który współredagowała. Jest autorką recenzji (powieści, zbioru opowiadań, tomów poetyckich) publikowanych w Zeszytach Kieleckich (Język Polski w Liceum 2010/2011), Migotaniach (2021), Agencji Informacyjnej (dział Kultura, 2022) i Okolicy Poetów (2022).
Związana z Krakowską Konfraternią Poetów, należy do Nauczycielskiego Klubu Literackiego w Opolu, Stowarzyszenia Autorów Polskich Oddział II w Warszawie oraz Opolskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. Odznaczona Medalem KEN. Mieszka w Opolu.
Muzyka. Nie tylko, że coś tam w tych wierszach gra, ale, co nieczęsto spotykamy w poezji, pojawia się temat szukania źródeł składających się na piękno dźwięków, które według autorki rodzą się już w rosnącym drzewie, aby zabrzmieć później w zrobionych z niego skrzypcach… i chyba w autorce również drzemie jakaś niespełniona nuta. Niestety, głos budzika zrywa do codzienności i kończy piękny sen o koncercie. Podpowiadam, może w czasie spotkania autorskiego poprosić Teodozję, aby coś zaśpiewała?”
Teresa Nietyksza (z posłowia do tomu „W wychyleniu”)
Niezmierzona dal.
